به گزارش فرقه نیوز ؛ تفکرات خاص نورعلی تابنده قطب صوفیه از جمله مسائلی است که همواره مورد هجمه درون فرقه ای و سطح جامعه قرار گرفته است و بدون شک ریشه این تفکرات خاص را می توان در مختصات فکری نهضت آزادی و جبهه ی ملی مشاهده کرد.[1]
نهضت آزادی با توجه به التقاطی بودن گرایش های فکری اعضای خود از سوی امام خمینی(ره) طرد شد تا بیش از این موجب رواج تفکرات انحرافی و التقاطی در جامعه نشود. امام خمینی(ره) در این باره فرمود: نهضت آزادی و افراد آن از اسلام اطلاعی ندارند و با فقه اسلامی آشنا نیستند[2] ضرر آنها به اعتبار آنکه متظاهر به اسلام هستند، از ضرر گروهکهای دیگر حتی منافقین بیشتر و بالاتر است [3]
حجتالاسلام حاج علیاکبری با بیان انحرافات صوفیه جدید به ارتباط این گروه با نهضت آزادی اشاره کردند.
ادیان نیوز: حجت الاسلام محمدجواد حاج علی اکبری رییس مرکز رسیدگی به امور مساجد کشور در گفتگویی اظهار داشت: صوفیه قدیم و جدید مشترک لفظی هستند و بههیچوجه باهم یکی نیستند زیرا صوفیه قدیم نظاممند بوده ولی بهمرور در معرض نفوذ عناصر سیاسی قرار گرفتند، البته هر جریان صوفیه از همان زمان پیدایش یک جریان انحرافی در حوزههای مرتبت بافکر دینی بوده و بهشدت مورد مذمت اولیاء خدا و عارفان حقیقی بودند.
چرا دراویش سبیل بلند می گذارند؟ دلیل سبیل بلند دراویش چه چیز است؟ آیا مسلمانی و اعمال فرایض دینی را بجا آوردن, نیاز به سبیل بلند دارد؟ چرا دراویش را با این شاخص می شناسند؟
حجت الاسلام و المسلمین سلطانزاده امام جمعه شهرستان چرمیهن با اشاره به جسارت فرقه صوفیه به پرچم امام حسین(ع) گفت: ساعت 8 فردی با بنده تماس گرفت و گفت یکی از دراویش پرچمها و علم امام حسین (ع) را آتش زده است.
تا زمانی که صوفیان در مساجد فعالیت داشتند، خیلی نمی توانستند افکار و عقائد و فعالیت هایشان را بروز دهند ولی به محض تشکیل خانقاه ها و دوری از مساجد آزادی عمل پیدا کرده و حتی بعضی خانقاه ها در ایران موقوفات چندین ساله دارد.
پیدایش فرقه صوفیه از اواخر قرن دوم هجری بوده و سرّ پیدایش آن را معاشرت مسلمانان با مسیحیان می دانند که چون برخی مسلمانهای کم مایه، راهبان و تارکین دنیای مسیحی را دیدند، مجذوب آن روش شدند و زهد و بی رغبتی به دنیا را که در اخلاق اسلامی بود، بدان ضمیمه کرده، رفته رفته به صورت مسلکی در آمد.به خاطر بدعتها و خرافاتی که از طرف صوفیان ایجاد شد، از نظر علمای اسلام مردود شناخته شدند.
دراویش منافعشان از طریق حکومت پهلوی تامین می شد وچون ضربه سنگینی را از جمهوری اسلامی ایران خورده بود ند در جست و جوی فرصتی مناسب هستند تا نیش خود را بر بدنه نظام وارد کنند......
به گزارش فرهنگ نیوز :یک منبع آگاه از وابستگی برخی از کارخانه های مواد غذایی به ویژه لبنیات، به دراویش خبر داد. این منبع آگاه کارخانه های لبنیات دامداران، مانیزان و تین، همچنین شرکت تولید محصولات غذایی پچ پچ و همچنین شرکت تولید و بسته بندی چای احمد و چای محمود را جز این کارخانه ها عنوان کرد. خاطرنشان میشود این کارخانه ها قسمتی از سود خود را به تأسیس مراکز آموزشی وابسته به دراویش و تبلیغ این فرقه می کنند.
در روایات شیعه کعبه بهعنوان رکن اساسی دین مطرح شده است و برپایی دین را وابسته به بر پا بودن کعبه آوردهاند درجایی که در کتاب علل الشرایع از امام صادق (علیه السلام) نقل میکند: «عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: لَا یَزَالُ الدِّینُ قَائِماً مَا قَامَتِ الْکَعْبَةُ.[۱] امام صادق (علیه السلام) فرمودند: پیوسته دین قائم و برجا است تا مادامی که کعبه سر پا میباشد.»
- مکتب عراق: همان مکتب اولیه تصوف و خواستگاه آن بود. 2- مکتب خراسان: تصوف در ایران به مکتب خراسان شهرت یافت. مکتبی که بر خلاف مکتب عراق روحیه اجتماعی داشت و رهبانیت کمتری در آن به چشم می خورد.
همانطوری که میدانیم، عالمان دین پژوه در زمینه پیدایش تصوف گمانههایی زدهاند مبنی بر اینکه پیدایش این فرقه به چه نحوی بوده است، عدّهای گفتهاند تصوف چیزی نیست جز تاثیر گرفتن صوفیان از آداب و رسوم رهبانان مسیحی. در این نوشته سعی بر آن داریم که به چگونگی تاثیر آداب و رسوم مسیحیت بر تصوف و برخی از علتهای آن بپردازیم.
فرقهی گنابادی با زیرکی فساد اخلاقی خود را پنهان داشته و با فریبکاری و کمک مالی دشمنان اسلام، مریدان زیادی را جمع نموده است به طوری که در حال حاضر به عنوان فعالترین فرقهی درویشی بیشترین جمعیت را به خود اختصاص دادهاند و دست در دست سران نهضت آزادی و جبههی ملی به صورت تشکیلاتی در سراسر کشور گسترش یافتهاند.
آیت الله سید عباس مدرسی یزدی در پاسخ به استفتائی درباره فرقه صوفیه گنابادی گفت: عرفان دروایش گنابادی عرفان اسلامی نیست و این فرقه گمراه و گمراه کننده اند. ....
سید حبیبالله تدینی/ نقد و بررسی فرقهی گنابادی
فرقهی نعمت اللهی گنابادی از دیر باز یک فرقهی سازماندهی شده و سیاسی بوده است و نقش مشایخ در آن، برجستهتر از سایر فرق درویشی است. این فرقه از اواسط سلطنت «ناصرالدین شاه» با کمک مشایخ و مجازین به دستگیری علاوه بر تهران در سایر شهرها و حتی پس از انقلاب اسلامی در خارج از کشور گسترش یافتهاند.